Veronika Ölmek İstiyor Konusu
Veronika, 24 yaşında, 11 Kasım 1997’de ölmeye karar verir. Veronika, toplumca kabul edilebilir bir orta sınıf hayatı sürdürmektedir: Ailesi onu üniversiteye göndermiş ve iyi bir eğitim almasını sağlamıştır; saygın bir işi vardır ve tahmin edilebilir bir rutini vardır. Veronika, hayatının daha iyi olmayacağına ve güvenli ve sıkıcı rutininde hiçbir anlam bulamayacağına inandığı için intihar etmeye karar verir. Ayrıca, yaşlılığın kendisi için sadece acı ve ızdırap getireceğine inanmaktadır.
Veronika’nın intihar girişimi planlandığı gibi gitmez ve kendini Ljubljana’nın (Slovenya’nın başkenti) daha zengin vatandaşlarına hizmet veren Villete adlı bir psikiyatri hastanesinde bulur. Hastane personeli, Veronika’ya girişiminin kalbini ölümcül şekilde zayıflattığını ve sadece bir hafta yaşayabileceğini söyler. Gerçekte, başhekim Dr. Igor, Veronika’yı son derece etik olmayan bir deneyde kullanmaktadır. Dr. Igor, insanların ruh sağlığı sorunları geliştirmesine neden olan ve henüz tespit edilmemiş bir madde olan “Vitriol” veya “acılık” adında bir şeyin var olduğuna inanmaktadır. Igor, bu “Vitriol”un, bir kişi anlamlı yaşamdan koparılınca vücutta oluştuğuna inanmaktadır. Igor’un amacı, Veronika’yı yaklaşan ölüm tehdidiyle hayata bağlamaktır.
Veronika, Villete’deki haftasını yaklaşan ölümüyle mücadele ederek geçirir. İlk başta, intiharı tekrar denemeye çalışır ve Zedka, Mari ve Eduard ile tanışır. Zedka Villete’de depresyon için, Mari panik ataklar için ve Eduard şizofreni için tedavi görmektedir. Veronika’nın tanıştığı herkes, gerçek arzularını bastırdıktan sonra Villete’ye gelmiştir ve Villete, dış dünyanın baskılarından bir kaçış olarak hizmet etmektedir.
Haftanın sonlarına doğru, Veronika çocukken annesinin isteği üzerine aldığı piyano dersleriyle tekrar ilgilenmeye başlar ve enstrümana aşık olur. Veronika bir virtüözdür ve hayatını müziğe adamak istemiştir. Ancak, Veronika’nın annesi, piyanist olmanın sadece nazik toplumda konuşmalar için iyi olduğuna ve bir koca çekmek için yararlı olduğuna inanmaktadır. Veronika’nın annesi, onu piyanoyu bırakmaya ve daha geleneksel bir hayat sürmeye ikna eder. Veronika’nın piyanoya olan yeniden keşfettiği aşkı ve Eduard ile gelişen ilişkisi, “ölmek” üzere olduğu sırada hayatı takdir etmesine yardımcı olur.
Veronika’nın azmi bulaşıcıdır ve Villete’nin birçok sakini üzerinde değişiklik yapar. Hem Mari hem de Zedka, kendi sıradışı arzularıyla barışır ve başkaları ne düşünürse düşünsün, dışarıda gerçekten özgün bir hayat yaşamak için Villete’yi iyice terk etmeye karar verirler. Dr. Igor, hastalarını uğurlarken Vitriol üzerine yaptığı çalışmada ihtiyacı olan çığır açan gelişmeyi elde ettiğine inanır.
Veronika’nın “öleceği” gece, Eduard onunla ilk kez konuşur ve kendi hikayesini anlatır. Eduard ve Veronika, Villete’den kaçıp şehirdeki son gecesini kutlamak için karar verirler. Veronika gibi, Eduard da iyi giyimli bir diplomatın oğlu olmak için resim yapma sevgisini bastırır; arzuları ile yapmak zorunda hissettiği şeyler arasındaki bilişsel uyumsuzluk, ona şizofreni teşhisi konmasına ve Villete’de kalıcı bir ikametgaha yol açar. Veronika ve Eduard ağır içer ve şehri keşfederler, hayata ve birbirlerine karşı bir tutku bulurlar. Veronika, sarhoş bir şekilde Eduard’ın kollarında uyuyakalır, öldüğüne inanarak sadece ertesi sabah tamamen sağlıklı bir şekilde uyanır ve önünde tüm hayatı vardır. Eduard’ın sevgisi ve hayata dair yeni bakış açısıyla silahlanan Veronika, yaşamaya karar verir.
